Η American Physical Society (APS) τίμησε πρόσφατα πέντε μέλη της κοινότητας του MIT για τη συμβολή τους στη φυσική: τον καθηγητή Wit Busza, τον εκπαιδευτή Karol Bacik, τους μεταδιδακτορικούς υπότροφους Cari Cesarotti και Chao Li και τον Pablo Gaston Debenedetti SM ’81, PhD ’85.
Βραβείο Tom W. Bonner στην Πυρηνική Φυσική
Ο Wit Busza, Φράνσις Λ. Φρίντμαν, Διακεκριμένος Καθηγητής Φυσικής και ερευνητής στο Εργαστήριο Πυρηνικών Επιστημών, έλαβε το βραβείο Tom W. Bonner στην Πυρηνική Φυσική “για την πρωτοποριακή του εργασία στην παραγωγή πολλαπλών σωματιδίων στον πυρήνα και τον πυρήνα του πρωτονίου.” πυρηνικές συγκρούσεις, συμπεριλαμβανομένης της ανακάλυψης της κλιμάκωσης των συμμετεχόντων, καθώς και για το σχεδιασμό και την κατεύθυνση του πειράματος PHOBOS.
Το βραβείο αναγνωρίζει την εξαιρετική πειραματική έρευνα στην πυρηνική φυσική, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης μιας μεθόδου, τεχνικής ή συσκευής που συμβάλλει σημαντικά στην έρευνα της πυρηνικής φυσικής.
Όταν δύο πρωτόνια ή πυρήνες που ταξιδεύουν με ταχύτητα κοντά στην ταχύτητα του φωτός, δημιουργούνται μεγάλος αριθμός σωματιδίων. Αυτό είναι ένα ξεχωριστό παράδειγμα μετατροπής ενέργειας σε μάζα. Για παράδειγμα, όταν οι πυρήνες μολύβδου συγκρούονται στους πιο ενεργητικούς επιταχυντές, βλέπουμε συχνά περισσότερα από 10.000 πρωτόνια, νετρόνια, αντιπρωτόνια, μεσόνια π κ.λπ. βγείτε από τον μικροσκοπικό όγκο όπου έγινε η σύγκρουση.
“Αυτό είναι εκπληκτικό αν σκεφτεί κανείς ότι αυτός ο όγκος δεν είναι μεγαλύτερος από εκατό τέτοια σωματίδια”, λέει ο Busza. «Γεννιέται το ερώτημα: τι ακριβώς είναι αυτή η εξαιρετικά καυτή (θερμοκρασία πάνω από ένα δισεκατομμύριο φορές υψηλότερη από αυτή της επιφάνειας του ήλιου) και η εξαιρετικά πυκνή ύλη, που παρήχθη κατά τη σύγκρουση, πριν εξελιχθεί προς τον παρατηρούμενο μεγάλο αριθμό σωματιδίων που δημιουργήθηκαν ? Αυτή είναι μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ερώτηση αφού πιστεύουμε ότι είναι η ίδια ουσία, που ονομάζεται πλάσμα κουάρκ-γκλουονίων, από την οποία σχηματίστηκε το μεγαλύτερο μέρος του σύμπαντος περίπου 10 μικροδευτερόλεπτα μετά τη Μεγάλη Έκρηξη.
Ο Busza είναι περισσότερο γνωστός για τα πειράματά του με επιρροή pA στο Fermilab, στα οποία ανακάλυψε την κλιμάκωση των συμμετεχόντων και έλαβε, με τον Alfred Goldhaber, την πρώτη εκτίμηση της ενεργειακής πυκνότητας βάσει δεδομένων που θα παραχθεί στον μελλοντικό Σχετικό Επιταχυντή Βαρέων Ιόντων (RHIC). Είναι επίσης γνωστός για την έναρξη και τη διεύθυνση του πειράματος PHOBOS, το οποίο, μαζί με τα άλλα πειράματα RHIC, ανακάλυψε ένα ισχυρά αλληλεπιδρώντα κβαντικό χρωμοδυναμικό υγρό (τότε ονομαζόταν «πλάσμα ισχυρής αλληλεπίδρασης κουάρκ-γλουονίου»).
Βραβείο Διατριβής Ανδρέας Ακρίβος στη Ρευστοδυναμική
Ο δάσκαλος εφαρμοσμένων μαθηματικών Karol Bacik έλαβε το Βραβείο Διατριβής 2023 της Αμερικανικής Φυσικής Εταιρείας Andreas Acrivos στη Ρευστοδυναμική «για μια κομψή μελέτη της απώθησης αμμόλοφων και της αλληλεπίδρασης αμμόλοφων-εμποδίου χρησιμοποιώντας εργαστηριακά πειράματα, ανάλυση δεδομένων και μαθηματική ανατροφοδότηση, διευκρινίζοντας τη σύνθετη ανάδραση δυναμική και μηχανική ρευστών.
Η πρωτοποριακή πειραματική και θεωρητική του εργασία σχετικά με τη δυναμική των υποβρύχιων αμμόλοφων πραγματοποιήθηκε στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, όπου έλαβε το διδακτορικό του το 2021. Από το 2021-23, ο Bacik ήταν επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο του Bath, όπου σπούδασε μια σειρά προβλήματα ενεργητικής ροής και μαθηματική βιολογία.
Η διάλεξη για το βραβείο Bacik θα πραγματοποιηθεί στην 76η ετήσια συνάντηση του τμήματος Fluid Dynamics APS στις 21 Νοεμβρίου.
Βραβείο διατριβής JJ και Noriko Sakurai στη Θεωρητική Φυσική των Σωματιδίων
Cari Cesarottiμεταδιδακτορικός υπότροφος στο Κέντρο Θεωρητικής Φυσικής, έλαβε το 2023 Βραβείο διατριβής JJ και Noriko Sakurai στη Θεωρητική Φυσική των Σωματιδίων “για την εξερεύνηση φυσικών σημάτων επιταχυντών πέρα από το Καθιερωμένο Μοντέλο, συμπεριλαμβανομένης της ανάπτυξης και αξιολόγησης μιας νέας μορφής παρατηρήσιμου γεγονότος σε έναν επιταχυντή, σχεδιασμένου να διακρίνει ισχυρά συζευγμένους κρυφούς τομείς από το πίσω σχέδιο και μελέτες φυσικής σε μελλοντικούς επιταχυντές και επιταχυντές μιονίων .”
Το ερευνητικό πρόγραμμα του Cesarotti στοχεύει να αποκαλύψει τη φυσική πέρα από το Καθιερωμένο Μοντέλο με ισχυρό τρόπο. Αυτό περιλαμβάνει την ανάπτυξη νέων παρατηρήσιμων στοιχείων, τη δημιουργία νέων σεναρίων φυσικής και την προώθηση επιχειρημάτων φυσικής για μελλοντικά πειράματα. Είναι επίσης ενεργό μέλος της κοινότητας επιταχυντών μιονίων. Ο Cesarotti έλαβε το πτυχίο του στη φυσική από το Πανεπιστήμιο Cornell το 2017 και ολοκλήρωσε τη διατριβή του στη θεωρία των σωματιδίων υψηλής ενέργειας υπό την επίβλεψη του καθηγητή Matthew Reece στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ το 2022.
Εξαιρετικό Βραβείο Έρευνας για Διδακτορική Διατριβή στη Φυσική Δοκών
Ο Chao Li, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Research Electronics Laboratory (RLE), έλαβε το Βραβείο Εξαιρετικής Διδακτορικής Διατριβής 2023 για Έρευνα στη Φυσική Δέσμης «για τη θεμελιώδη και εξαιρετικά δημιουργική συνεισφορά του στην ανάπτυξη μικροκατασκευασμένων μικροσκοπικών τεχνολογίας ατομικής δέσμης και στην εφεύρεση νέων τεχνικές σε κλίμακα τσιπ που επιτρέπουν τη στοχευμένη παροχή ουδέτερων ατόμων.
Με την ομάδα Quantum Photonics και AI στο MIT RLE, ο Li διερευνά τη χρήση φωτονικών ολοκληρωμένων κυκλωμάτων μεγάλης κλίμακας για γρήγορο και συνεκτικό έλεγχο διαφόρων τύπων qubits, όπως κέντρα χρώματος διαμαντιού, παγιδευμένα ουδέτερα άτομα και ιόντα. Ο Λι έλαβε το πτυχίο του από το Πανεπιστήμιο Jilin το 2016 και το διδακτορικό του από το Georgia Tech το 2022, και τα δύο στη φυσική.
Βραβείο Aneesur Rahman για την Υπολογιστική Φυσική
Ο Pablo Gaston Debenedetti SM ’81, PhD ’85, απόφοιτος του Τμήματος Χημικής Μηχανικής του MIT και επί του παρόντος κοσμήτορας έρευνας στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον, τιμήθηκε με το βραβείο Aneesur Rahman 2023 για την Υπολογιστική Φυσική «για θεμελιώδεις συνεισφορές στην επιστήμη των υπερψυκτικών υγρών και ποτηριών, του νερού και των υδατικών διαλυμάτων, μέσω πρωτοποριακών προσομοιώσεων».
Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα του Debenedetti περιλαμβάνουν το υπερψυγμένο νερό, τα γυαλιά, τη θερμοδυναμική των πρωτεϊνών, τη δημιουργία πυρήνων, τη μετασταθερότητα, την προέλευση της βιολογικής ομοχειρικότητας και την υδροφοβικότητα. Τα πιο σημαντικά αποτελέσματά του, που ελήφθησαν με μαθητές και συνεργάτες, περιλαμβάνουν την παροχή μιας αυστηρής υπολογιστικής απόδειξης της ύπαρξης μετάβασης υγρού-υγρού σε πολλά μοντέλα νερού και την επίδειξη της σχέσης μεταξύ της δομικής τάξης και των ανωμαλιών του νερού.